آموزش دستشویی کردن سگ پامرانین: 18 نکته قدم به قدم
آموزش دستشویی به سگ پامرانین، مخصوصا در سنین پایین، نیاز به صبر، حوصله و استمرار دارد. پامرانین ها به دلیل جثه کوچک و مثانه کوچکتر، نیاز بیشتری به دفع ادرار و مدفوع دارند. در این مقاله 18 نکته و قدم به قدم برای آموزش دستشویی به این نژاد دوست داشتنی را بررسی می کنیم.
- ✅
1. تعیین محل مشخص:
یک محل ثابت و مشخص در خانه یا حیاط برای دستشویی سگتان انتخاب کنید. - ✅
2. بهرهگیری از پد مخصوص:
پدهای مخصوص دستشویی را در محل تعیین شده قرار دهید. - ✅
3. زمانبندی منظم:
سگتان را هر دو تا سه ساعت یک بار، مخصوصا بعد از بیدار شدن از خواب، بعد از غذا خوردن و بعد از بازی کردن به محل دستشویی ببرید. - ✅
4. دستور مشخص:
هنگام بردن سگ به محل دستشویی، یک دستور مشخص مثل “پی پی کن” یا “جیش کن” را به زبان بیاورید. - ✅
5. صبر و حوصله:
هنگام دستشویی کردن سگتان، صبور باشید و او را تشویق کنید. - ✅
6. تشویق فوری:
بلافاصله بعد از اینکه سگتان در محل تعیین شده دستشویی کرد، او را با کلمات محبت آمیز و تشویقی کوچک، تشویق کنید. - ✅
7. تمیز کردن فوری:
بلافاصله بعد از اینکه سگتان دستشویی کرد، محل را با اسپری های تمیز کننده مخصوص حیوانات، تمیز کنید تا بوی نامطبوع باقی نماند. - ✅
8. جلوگیری از تنبیه:
هرگز سگتان را به خاطر دستشویی کردن در جای نامناسب، تنبیه نکنید. این کار فقط باعث ترس و اضطراب او می شود. - ✅
9. بهرهگیری از جعبه حمل:
اگر از جعبه حمل برای سگتان استفاده می کنید، او را هر دو تا سه ساعت یک بار برای دستشویی بیرون ببرید. - ✅
10. نظارت دقیق:
در طول آموزش، سگتان را به طور دقیق نظارت کنید و به دنبال علائم نیاز به دستشویی مانند چرخیدن، بو کشیدن زمین و بی قراری باشید. - ✅
11. بیرون بردن در طول شب:
در طول شب، حداقل یک بار سگتان را برای دستشویی بیرون ببرید. - ✅
12. عدم دسترسی به سایر نقاط:
در طول آموزش، سعی کنید دسترسی سگتان به سایر نقاط خانه را محدود کنید تا احتمال دستشویی کردن در جای نامناسب کاهش یابد. - ✅
13. بهرهگیری از فرمون های آرامش بخش:
در صورت نیاز، میتوانید از فرمون های آرامش بخش برای کاهش استرس و اضطراب سگتان استفاده کنید. - ✅
14. مراجعه به دامپزشک:
اگر سگتان با وجود تمام تلاش های شما، باز هم در دستشویی کردن مشکل دارد، حتماً با دامپزشک مشورت کنید. - ✅
15. تحمل خطاها:
در طول آموزش، ممکن است سگتان خطا کند. مهم این است که صبور باشید و به آموزش ادامه دهید. - ✅
16. برنامه غذایی منظم:
یک برنامه غذایی منظم برای سگتان تنظیم کنید تا زمان های تقریبی دفع او را بدانید. - ✅
18. پیاده روی منظم:
پیاده روی منظم به سگتان کمک می کند تا روده و مثانه خود را تخلیه کند.
مهمترین نکته، مثبت اندیشی و ایجاد یک محیط آرام و بدون استرس برای سگتان است. با تشویق و محبت، سگ شما انگیزه بیشتری برای یادگیری خواهد داشت.
1. انتخاب محل مناسب
یک محل ثابت و مشخص را در داخل یا خارج از خانه برای دستشویی سگتان انتخاب کنید. این محل باید دور از محل غذاخوری و استراحت او باشد. بهتر است محلی را انتخاب کنید که به راحتی قابل تمیز کردن باشد. بهرهگیری از پد مخصوص سگ یا روزنامه در داخل خانه و یک چمن مصنوعی کوچک در فضای باز میتواند گزینه مناسبی باشد. باید این محل همیشه در دسترس سگتان باشد، مخصوصا در مراحل اولیه آموزش.
2. زمانبندی منظم
سگ پامرانین خود را در زمانهای مشخصی از روز به محل دستشویی ببرید. بلافاصله بعد از بیدار شدن، بعد از هر وعده غذا و بعد از هر دوره بازی یا چرت زدن، زمانهای مناسبی هستند. به رفتار سگتان توجه کنید. اگر علائمی مانند چرخیدن دور خود، بو کشیدن زمین به صورت مکرر یا بی قراری را مشاهده کردید، سریعاً او را به محل دستشویی ببرید. تلاش کنید که یک برنامه روتین و قابل پیش بینی برای سگتان ایجاد کنید. این کار به او کمک میکند تا بهتر متوجه شود که چه انتظاری از او دارید.
3. بهرهگیری از کلمه کلیدی
هنگامی که سگتان را به محل دستشویی میبرید، یک کلمه کلیدی مانند “جیش کن” یا “پی پی کن” را به آرامی و به طور مداوم تکرار کنید. این کلمه به مرور زمان با عمل دستشویی کردن مرتبط میشود و سگتان یاد میگیرد که با شنیدن آن، باید چه کاری انجام دهد. از تغییر کلمه کلیدی خودداری کنید. ثبات در این زمینه بسیار مهم است.
4. تشویق و پاداش فوری
بلافاصله بعد از اینکه سگتان در محل مناسب دستشویی کرد، او را با صدای بلند تشویق کنید و به او پاداش بدهید. یک خوراکی کوچک و خوشمزه یا یک نوازش گرم میتواند پاداش خوبی باشد. اهمیت زمانبندی را فراموش نکنید. پاداش باید بلافاصله پس از انجام عمل دستشویی داده شود تا سگتان ارتباط بین عمل و پاداش را درک کند. از پاداش های مختلف استفاده کنید تا سگتان انگیزه بیشتری داشته باشد.
5. صبر و حوصله
آموزش دستشویی کردن به زمان و صبر نیاز دارد. انتظار نداشته باشید که سگتان در عرض چند روز تمام آموزشها را یاد بگیرد. اگر سگتان تصادفاً در جای نامناسب دستشویی کرد، عصبانی نشوید و او را تنبیه نکنید. تنبیه کردن فقط باعث ترس و اضطراب او میشود و روند آموزش را کندتر میکند.
6. تمیز کردن کامل
اگر سگتان در جای نامناسب دستشویی کرد، محل را به طور کامل با یک شوینده آنزیمدار تمیز کنید. این شویندهها بوی ادرار را از بین میبرند و از تکرار این اتفاق در همان محل جلوگیری میکنند. بهرهگیری از مواد شوینده معمولی ممکن است بوی ادرار را به طور کامل از بین نبرد و سگتان دوباره به آن محل جذب شود. پس از تمیز کردن، محل را با یک دستمال خشک کاملاً خشک کنید.
7. نظارت مستمر
هنگامی که نمیتوانید به طور کامل سگتان را زیر نظر داشته باشید، او را در یک فضای محدود مانند یک قفس سگ یا یک اتاق کوچک نگهداری کنید. سگها معمولاً تمایلی به دستشویی کردن در محل استراحت خود ندارند. با گذشت زمان و با پیشرفت در آموزش، میتوانید به تدریج میزان نظارت خود را کاهش دهید.
8. محدود کردن آب قبل از خواب
چند ساعت قبل از خواب، دسترسی سگتان به آب را محدود کنید. این کار به کاهش احتمال نیاز به دستشویی در طول شب کمک میکند. این کار را به تدریج انجام دهید و از ایجاد تشنگی شدید در سگتان خودداری کنید.
9. بهرهگیری از قفس (Crate Training)
آموزش قفس میتواند ابزار مفیدی در آموزش دستشویی باشد. سگها به طور غریزی نمیخواهند در محل خواب خود کثیف کنند. اگر سگتان را به قفس عادت دهید، احتمال اینکه در آنجا دستشویی کند بسیار کم خواهد بود. از قفس به عنوان ابزاری برای تنبیه استفاده نکنید.
10. پیادهرویهای منظم
پیادهرویهای منظم علاوه بر فعالیت بدنی، فرصتی برای دستشویی کردن در فضای باز نیز فراهم میکنند. سگتان را در زمانهای مشخصی از روز به پیادهروی ببرید. در طول پیادهروی، سگتان را تشویق کنید تا دستشویی کند و در صورت موفقیت، او را پاداش دهید. پیادهرویها را لذتبخش و متنوع نگه دارید تا سگتان از آن لذت ببرد.
11. توجه به سلامتی
اگر سگتان به طور ناگهانی در عادات دستشویی خود تغییری نشان میدهد، ممکن است نشانهای از یک مشکل سلامتی باشد. در این صورت، حتماً با دامپزشک مشورت کنید. عفونتهای ادراری، مشکلات کلیوی و سایر بیماریها میتوانند بر کنترل ادرار سگتان تأثیر بگذارند. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب میتواند به حل این مشکلات کمک کند.
12. آموزش مداوم
حتی پس از اینکه سگتان آموزش دستشویی را یاد گرفت، به تمرین و تکرار ادامه دهید. این کار به او کمک میکند تا این رفتار را به طور کامل درونی کند. به طور دورهای او را به محل دستشویی ببرید و او را تشویق کنید تا در آنجا دستشویی کند. با این کار، احتمال بروز حوادث ناخواسته را کاهش میدهید.
13. تقویت مثبت
همیشه از روشهای تقویت مثبت در آموزش سگتان استفاده کنید. تشویق، پاداش و نوازش بسیار مؤثرتر از تنبیه و سرزنش هستند. با ایجاد یک رابطه مثبت و مبتنی بر اعتماد با سگتان، او را به یادگیری و همکاری تشویق میکنید.
14. سازگاری با تغییرات
در صورت بروز تغییرات در محیط زندگی سگتان (مانند نقل مکان به خانه جدید یا ورود یک عضو جدید به خانواده)، ممکن است نیاز باشد که آموزش دستشویی را دوباره مرور کنید. تغییرات در روتین روزانه سگتان نیز میتواند بر عادات دستشویی او تأثیر بگذارد. با صبر و حوصله و با بهرهگیری از روشهای تقویت مثبت، به سگتان کمک کنید تا با شرایط جدید سازگار شود.
15. بهرهگیری از اسپریهای آموزشی
برخی از اسپریهای آموزشی با بوی خاصی که دارند، سگها را به دستشویی کردن در محل مورد نظر ترغیب میکنند. این اسپریها میتوانند در مراحل اولیه آموزش مفید باشند. اسپری را طبق دستورالعمل روی بستهبندی در محل دستشویی اسپری کنید.
16. مشورت با مربی سگ
اگر در آموزش دستشویی به مشکل برخوردهاید، میتوانید با یک مربی سگ حرفهای مشورت کنید. مربی سگ میتواند با ارزیابی رفتار سگتان، راهکارهای مناسبی را برای حل مشکلات ارائه دهد. همچنین مربی سگ میتواند به شما در یادگیری تکنیکهای آموزشی مؤثرتر کمک کند. انتخاب یک مربی سگ باتجربه و دارای اعتبار بسیار مهم است.
17. توجه به سن
آموزش دستشویی به تولهسگها دشوارتر از سگهای بالغ است. تولهسگها مثانههای کوچکتری دارند و نمیتوانند به مدت طولانی ادرار خود را نگه دارند. با این حال، با صبر و حوصله و با بهرهگیری از روشهای مناسب، میتوانید به تولهسگ خود آموزش دهید که در محل مناسب دستشویی کند.
18. ثبات قدم
مهمترین نکته در آموزش دستشویی، ثبات قدم است. به طور مداوم از روشهای آموزشی یکسان استفاده کنید و به سگتان فرصت دهید تا یاد بگیرد. اگر هر از گاهی روشهای آموزشی خود را تغییر دهید، سگتان گیج میشود و روند یادگیری کندتر میشود. با صبر و حوصله و با ثبات قدم، میتوانید به سگ پامرانین خود آموزش دهید که در محل مناسب دستشویی کند.
پامرانین من اولش تو خونه کلی اشتباه می کرد تا اینکه فهمیدم باید هر دو ساعت یکبار بیرونش ببرم حتی موقعی که نشونه ای نشون نمی داد. صبرم به حدی بود که گاهی نیم ساعت زیر بارون می ایستادم تا بالاخره کارشو بکنه. حالا دیگه خودش می فهمه کی باید بره محل مخصوصش. یه چیز جالب این بود که اگه تو مسیر دستشویی یه کم بازی می کردیم بیشتر حواسش به خالی کردن مثانه بود.