چطور در رابطه از بیاحترامی و بیتوجهی جلوگیری کنیم؟
بیاحترامی و بیتوجهی میتوانند به مرور زمان بنیانهای یک رابطه را سست کنند. خوشبختانه، با آگاهی و تلاش آگاهانه، میتوان از بروز این رفتارها جلوگیری کرد و یک رابطه سالم و محترمانه بنا نهاد. در این مقاله به 17 نکته کلیدی برای پیشگیری از بیاحترامی و بیتوجهی در روابط میپردازیم:
پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. با عمل کردن به این موارد، میتوانید از ایجاد فضای سمی و ناخوشایند در رابطهتان جلوگیری کنید:
- ✅
1. تعیین مرزهای مشخص:
مرزهای خود را به طور واضح مشخص کنید و به شریک زندگیتان اطلاع دهید که چه رفتارهایی برای شما قابل قبول نیستند. - ✅
2. ارتباط موثر و با صداقت:
در مورد احساسات، نیازها و خواستههای خود با شریک زندگیتان به طور با صداقت و شفاف صحبت کنید. - ✅
3. گوش دادن فعال:
به حرفهای شریک زندگیتان با دقت و توجه گوش دهید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید. - ✅
4. همدلی و درک:
سعی کنید خودتان را جای شریک زندگیتان بگذارید و احساسات او را درک کنید. -
جلوگیری از بیاحترامی و بیتوجهی در رابطه: 17 نکته کلیدی
1. تعیین و ابراز واضح مرزها
در ابتدای رابطه، دربارهی انتظارات، نیازها و تحملهای خود به طور واضح صحبت کنید. چه رفتارهایی برای شما قابل قبول است و چه رفتارهایی خط قرمز شما محسوب میشود؟
بیان این مرزها به طرف مقابل کمک میکند تا رفتارهای خود را تنظیم کند و از عبور از محدودیتهای شما جلوگیری کند.
مرزها فقط نباید کلامی باشند، بلکه باید در عمل هم نشان داده شوند. اگر کسی از مرز شما عبور کرد، قاطعانه به او تذکر دهید.
مرزهای سالم، پایه و اساس یک رابطه محترمانه و صمیمی را بنا مینهند.
عدم تعیین مرزها میتواند منجر به سوء استفاده و بیاحترامی شود.
2. برقراری ارتباط موثر و همدلانه
مهارتهای ارتباطی قوی، کلید حل بسیاری از مشکلات در رابطه است. سعی کنید به طور فعال به صحبتهای طرف مقابل گوش دهید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید.
از زبانی استفاده کنید که هم محترمانه باشد و هم احساسات شما را به درستی منتقل کند. از سرزنش، تحقیر و توهین خودداری کنید.
هنگام صحبت کردن، از ضمیر “من” استفاده کنید تا احساسات و نیازهای خود را بیان کنید، بدون اینکه طرف مقابل را متهم کنید. مثلا به جای گفتن “تو همیشه دیر میکنی”، بگویید “من وقتی دیر میرسی احساس ناراحتی میکنم”.
همدلی، توانایی درک و سهیم شدن در احساسات طرف مقابل است. سعی کنید خود را جای او بگذارید و دنیا را از دیدگاه او ببینید.
ارتباط موثر و همدلانه، به ایجاد اعتماد و صمیمیت در رابطه کمک میکند و احتمال سوء تفاهمها و درگیریها را کاهش میدهد.
سعی کنید در مورد مسائل مهم و حساس، به طور منظم با هم صحبت کنید و از انباشته شدن ناراحتیها جلوگیری کنید.
3. احترام متقابل
احترام متقابل، سنگ بنای هر رابطه سالم است. به عقاید، ارزشها، احساسات و حریم خصوصی طرف مقابل احترام بگذارید.
از مسخره کردن، تمسخر و تحقیر طرف مقابل خودداری کنید. حتی اگر با او موافق نیستید، سعی کنید به دیدگاه او احترام بگذارید.
در مورد مسائل شخصی و خصوصی طرف مقابل با دیگران صحبت نکنید، مگر اینکه او به شما اجازه داده باشد.
به وقت و انرژی طرف مقابل احترام بگذارید. قرارها را به موقع انجام دهید و در صورت نیاز به تغییر برنامه، به او اطلاع دهید.
15. اجتناب از رفتارهای کنترلگرانه
رفتارهای کنترلگرانه مانند چک کردن مداوم تلفن همراه طرف مقابل، تعیین اینکه او با چه کسانی میتواند دوست باشد یا کجا میتواند برود، میتواند به رابطه آسیب جدی برساند.
به طرف مقابل اعتماد کنید و به او اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد.
به جای کنترل کردن، سعی کنید به طرف مقابل اعتماد کنید و به او آزادی بدهید.
اعتماد، کلید باز کردن درهای عشق و محبت بیشتر در رابطه است.
همیشه به طرف مقابل خود اعتماد کنید و به او آزادی بدهید.
16. توجه به زبان بدن و نشانههای غیرکلامی
اگر متوجه شدید که طرف مقابل ناراحت است، از او بپرسید که چه مشکلی دارد و سعی کنید به او کمک کنید.
با توجه به زبان بدن طرف مقابل، میتوانید بهتر با او ارتباط برقرار کنید.
زبان بدن، کلید باز کردن درهای درک و همدلی بیشتر در رابطه است.
همیشه به زبان بدن طرف مقابل خود توجه کنید.
17. مشورت با متخصص در صورت نیاز
مشاوره، کلید باز کردن درهای رشد و تحول بیشتر در رابطه است.
در صورت نیاز، از کمک حرفهای دریغ نکنید.
یکی از چیزهایی که متوجه شدم اینه که گاهی بی توجهی ها از همان چیزهای کوچیک شروع میشه. مثلا وقتی طرف مقابل حرف میزنه و ما همزمان مشغول کار دیگه ای هستیم، همین رفتار ساده می تونه حس بی اهمیتی بده.
اشتباهی که من داشتم این بود که فکر می کردم طرف مقابل باید نیازهای من رو حدس بزنه. در حالی که خیلی وقتا اگر واضح و آروم درباره انتظاراتم صحبت می کردم، جلوی خیلی از کدورت ها گرفته می شد.
وقتی بحث کنترل گری پیش میاد، یاد یه رابطه قدیمی می افتم که مدام می خواستم تعیین کنم دوستان شریکم چطوری باشن. بعدها فهمیدم این حس مال عدم امنیت خودم بوده. اون آزادی که براش قائل شدم، رابطه رو به جای بهتری برد.
چطور می شه بدون ایجاد تنش به شریک زندگی فهموند که بعضی از شوخی ها آزاردهنده س؟
راه حل هایی که برای مدیریت اختلاف نظر درمورد مرزهای شخصی دارید چیه؟
در طول زمان چطور می تونیم جوری ارتباطمون رو تنظیم کنیم که همون حس اولیه احترام حفظ بشه؟
همین الان در حال خواندن این مطلب بودم و فکر کردم جالب است چقدر مرزهای مشخص می تواند روابط را تغییر دهد. یک بار در رابطه قبلی ام به خاطر نگفتن واضح نیازها صبحت به دعوا کشیده شد. شاید اگر آن موقع می دانستم چطور درباره مرزهایم حرف بزنم اوضاع فرق می کرد.
دوست دارم ببینم چطور می شود این موارد را در زندگی روزمره اجرا کرد. مثلا درباره تعیین مرزها، چه جملاتی بهتر جواب می دهد وقتی طرف مقابل عادت های بدی دارد که اذیت کننده است؟ یا چطور می توان همدلی کرد در حالی که خودت هم از موضوعی ناراحتی؟
جالب است که خیلی وقت ها بی توجهی از خستگی یا استرس می آید نه از عمد. شاید بهتر باشد قبل از قضاوت کردن بپرسیم طرف مقابل چه حالی دارد. من این اواخر سعی می کنم وقتی همسرم بی حوصله است اول علت را بفهمم بعد واکنش نشان دهم. گاهی فقط یک استراحت کوتاه همه چیز را درست می کند.
یه سوال دیگری که برایم پیش آمد این بود که اگر یکی از طرفین دائم در حال انتقاد است و آن را نشانه توجه می داند، چطور می توان به او فهماند که این روش درست نیست؟ شاید هم راهی باشد که انتقاد را به شکلی مطرح کرد که کمتر آزاردهنده باشد.
در مورد رفتارهای کنترل گرانه هم داستانی دارم. یادم می آید در یک رابطه مدام می خواستم بدانم طرف مقابل کجاست و با کی هست که بعدها فهمیدم این کار فقط اعتماد بینمان را کم کرد. حالا می دانم اعتماد مثل گیاهی است که باید به آن فرصت رشد داد نه اینکه با کنترل آن را خفه کرد.
اگر کسی درگیر چنین رابطه ای است دوست دارم بدانم چطور توانسته راهی برای بهتر شدن اوضاع پیدا کند. واقعا وقتی یکی از طرفین شروع به تغییر کند، آیا طرف مقابل هم معمولا تغییر می کند یا نه؟